برای تعیین نوبت فیزیوتراپی  شماره ۰۹۰۳۱۹۰۳۷۱۶ تماس بگیرید

فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست خانم و آقا ، با جدید ترین دستگاه ها و متد های درمانی روز دنیا فیزیوتراپی بعد از جراحی ، سکته مغزی ، کمر درد و گردن درد ، تعویض مفصل و …..

آرتریت رماتویید جوانان

بیماری سیستمسک مزمن باعلت ناشناخته است که به صورت آرتریت التهابی مفاصل محیطی بروز میکند .

تظاهرات : اختلالات خونی،ریوی،عصبی،قلبی و عروقی

در دو و نه سالگی بیشترین ابتلا به این بیماری است.

گرفتاری خانم ها دو برابر مردان وپیش آگهی این بیماری بهتر از بالغین است.

بر اساس نحوه شروع حمله و بروز علایم:

۱-شروع سیستمیک

۲-شروع پلی آرتیکولار

۳-شروع پاسی آرتیکولار

علایم رادیولوژیک در آرتریت رماتویید جوانان

۱-تورم بافت نرم و استوپروز علایم زودرس رادیولوژی آرتریت رماتویید جوانان است که فقط در پاسی آرتیکولار می باشد.

۲-بلوغ زودرس اپی فیز استخوان ها که موجب دفرمیتی ناشی از استخوان می باشد.

۳-غضروف و مفصل منهدم شده و آنکلیوز ایجاد می شود.

۴-فیوژن استخوان های کارپال و تارسال همراه با فیوژن مفصل بین c2.c3

۵-نیمه دررفتگی بیشتر در مفاصل مچ دست،مفصل ران و…

۶-شکستگی های فشاری بیشتر در مهره ها و سطوح اپی فیزیال

دفرمیتی های رشد

اختلاف اصلی JRAوRA در دفرمیتی های رشد است.

پیش آگهی :

۷۰ الی۹۰ درصد بدون ایجاد ناتوانی شدید درمان می شوند.

تفاوت  های بین JRA وRA :

۱-در JRA گرفتاری مکرر مفاصل بزرگ بیش تر از مفاصل کوچک است.

۲- در JRA الگوی مشخص دفورمیتی مانند RA وجود ندارد مثلا به جای دفورمیتی زیگ زاگ بالغین در JRAمفصل مچ به سمت اولنا منحرف شده و انگشتان از مفصل MPبه سمت رادیال منحرف می شوند.

۳- در JRA کانتراکچر و آتروفی عضلانی زودرس بوده و تخریب سطوح مفصلی و فیوژن از علایم دیررس آنها است.

۴- در بعضی از انواع JRA علایم سیستمیک دیده می شود و در برخی دیگر فقط آرتریت چند مفصل وجود دارد در حالی که نوع RA تقریبا همیشه علایم سیستمیک همراه دارد.( عود بیماری )

۵- در JRA اختلال رشد اندام شایع است در RA دیده نمیشود.

۶-در نوع جوانان مهره های گردنی خیلی سریع گرفتار می شود.

۷-خطر ابتلا به کوری در JRA زیاد است.

اهداف درمان :

-جلوگیری از روند التهاب

۲-جلوگیری از دفرمیتی

۳-افزایش عملکرد و حمایت رشد روانی

دارو درمانی :

آسپرین ،داروهای ضد التهابی و مشتقات طلا

ارزیابی فیزیوتراپی :

مشاهده :

افزایش حجم مفاصل ملتهب قابل مشاهده است.

هنگام معاینه توجه به این امر که آیا خود بیمار توانایی در آوردن لباس های خود را دارد یا خیر .

توجه کا مل به عکس العمل بچه نسبت به حرکت مهم است.

آزمون عضلانی:

برای اینکه بر آوردی از توانایی های بیمار به دست آید آزمون های عملکردی صورت می گیرد.

فیزیوتراپی:

گرمای سطحی                 افزایش خون رسانی ،کاهش درد و اسپاسم

حمام پارافین

تمرین درمانی :

کششی و تقویتی

کششی : برای جلوگیری از کانترکچر….

روزی دوبار و هر بار ۴تا۱۰ تکرار

تقویتی :

در مرحله حاد از تمرینات ایزومتریک توام با کاهش فعالیت  بیماری مقاومت هم اضافه می شود.

شنا یک تمرین عمومی مناسب است بدلیل اینکه استرس های وارده به مفاصل کمتر است.

تمرینات عدم تحمل وزن :

۲چرخه و ۳چرخه

Loading...

Taking too long?

Reload document

| Open in new tab